دانلود کتاب Floor J. H. J., Structural Adhesive Bonded Steel-to-Steel Connections, 2014

Today, there are only a few types of structural engineering applications where structural adhesives play a role, in contrast to other engineering sectors. The possibilities and difficulties of structural adhesive bonding in structural engineering, especially for steel-to-steel connections, are investigated.
Practically all structural adhesives are polymers. The cohesive properties mainly depend on their polymer structure and eventual additives. Specific adhesion covers all adhesion types through intermolecular forces (chemical, adsorptive, diffusive and electrostatic). For specific adhesion, good
wetting is important. Mechanical adhesion is characterised by interlocking.

The mechanical behaviour of most structural adhesives is best described by the Drucker Prager (or related) model. Therefore the tension strength is limited, hence connections should be designed for shear and compression. Lap connections are prone to shear lag which causes a low effectiveness of long laps. Shear lag is mainly influenced by the axial stiffness of the adherents, and shear stiffness and thickness of the adhesive. Lap connections are also prone to peel, due to eccentricity of the lines of action (externally and/or internally). Peel is mainly influenced by adhesive and adherent thicknesses, bending stiffness of the adherents and axial stiffness of the adhesive.

امروزه، تنها چند نوع از کاربردهای مهندسی سازه وجود دارد که چسبهای ساختمانی در مقایسه با سایر بخشهای مهندسی نقش دارند. امکان و چالش های پیوند ساختاری ساختاری در مهندسی ساخت و ساز، به خصوص اتصالات فولادی به فولاد مورد بررسی قرار گرفته است.
تقریبا تمام چسب های ساختمانی پلیمری هستند. خصوصیات انسانی عمدتا به ساختار پلیمری و مواد افزودنی احتمالی آنها بستگی دارد. چسبندگی خاص، تمام انواع چسبندگی را از طریق نیروهای بین مولکولی (شیمیایی، جاذب، انتشار و الکترواستاتیک) پوشش می دهد. برای چسبندگی خاص، خوب است
خیساندن مهم است چسبندگی مکانیکی با همپوشانی مشخص شده است.

رفتار مکانیکی اکثر چسب های سازه ای بهترین توصیف شده توسط مدل Drucker Prager (یا مرتبط با آن) است. بنابراین قدرت کشش محدود است، بنابراین اتصالات باید برای برش و فشرده سازی طراحی شوند. اتصالات لبه مستعد تأخیر برشی هستند که باعث کاهش کارایی دوران طولانی می شود. تاخیر برشی عمدتا تحت تاثیر سفتی محوری طرفداران قرار گرفته و سختی برشی و ضخامت چسب است. اتصالات لبه نیز به علت بی ثباتی خطوط عمل (خارجی و / یا داخلی) نیز به پوست آسیب می رساند. پوست عمدتا تحت تاثیر ضخامت های چسبنده و پایدار، سختی خمیدگی طرفداران و سفتی محوری چسب قرار می گیرد.