نام کتاب: Maximal Myocardial Perfusion As A Measure Of The Functional Significance Of Coronary Artery Disease
نویسنده: Nico H. J. Pijls
ویرایش: ۱
سال انتشار: ۱۹۹۱
کد ISBN کتاب: ۹۷۸۰۷۹۲۳۱۴۳۰۱, ۹۷۸۹۴۰۱۱۳۴۹۸۹, ۰۷۹۲۳۱۴۳۰۱,
فرمت: PDF
تعداد صفحه: ۱۸۶
حجم کتاب: ۵ مگابایت
کیفیت کتاب: OCR
انتشارات: Springer Netherlands
Description About Book Maximal Myocardial Perfusion As A Measure Of The Functional Significance Of Coronary Artery Disease From Amazon
Coronary flow reserve is a functional measure of stenosis severity re flecting the integrated effects of its geometry including percent stenosis, absolute lumen area, length and shape. Its clinical application has been primarily qualitative in non-invasive, perfusion imaging. Measurement of coronary flow reserve during routine coronary arte riography has been an elusive goal. Transit time and indicator dilution techniques for assessing coronary flow reserve at cardiac catheteriza tion are associated with marked variability compared to microspheres or flow meters, thereby making their use questionable in comparison to the precision of good quantitative arteriography. Coronary flow reserve measured by special Doppler catheters as an adjunct to coronary arte riography shows in man the value of this integrated functional measure of stenosis severity and the limitations of percent diameter narrowing as a measure of its physiologic significance. However, Doppler catheters require additional instrumentation that is not yet an integral part of coronary arteriography and provide measures of absolute coronary flow reserve only. Relative maximum flow or relative flow reserve has been demon strated to be an important independent, complimentary descriptor of stenosis severity independent of fluctuating hemodynamic conditions. The method developed for DSA by Nico Pijls, described in this book is the first approach for assessing relative coronary flow reserve as a part of routine coronary arteriography by DSA. The theory and basic con cepts are well developed, experimental validation thorough and clinical applications timely.
درباره کتاب Maximal Myocardial Perfusion As A Measure Of The Functional Significance Of Coronary Artery Disease ترجمه شده از گوگل
ذخیره جریان کرونر یک معیار عملکردی از شدت تنگی است که بازتاب اثرات یکپارچه هندسه آن شامل درصد تنگی ، مساحت لومن مطلق ، طول و شکل است. کاربرد بالینی آن در درجه اول در تصویربرداری پرفیوژن غیر تهاجمی کیفی بوده است. اندازه گیری ذخیره جریان عروق کرونر در طی معمول انجام رگرافی عروق کرونر یک هدف گریزان بوده است. زمان گذر و تکنیک های رقیق سازی شاخص برای ارزیابی ذخیره جریان کرونر در سوند قلب با تغییرات قابل توجهی در مقایسه با میکروسفرها یا جریان سنج ها همراه است ، بنابراین استفاده از آنها را در مقایسه با دقت آرتریوگرافی کمی مناسب زیر سال می برد. ذخیره جریان کرونر با استفاده از کاتترهای داپلر مخصوص به عنوان ضمیمه ریوگرافی عروق کرونر در انسان ارزش این اندازه گیری عملکردی یکپارچه شدت تنگی و محدودیت های درصد باریک شدن قطر را به عنوان معیار اهمیت فیزیولوژیکی آن نشان می دهد. با این حال ، کاتترهای داپلر به ابزارهای اضافی نیاز دارند که هنوز جزء لاینفک عروق کرونر نیستند و فقط اندازه گیری جریان مطلق جریان کرونر را ارائه می دهند. حداکثر جریان نسبی یا ذخیره جریان نسبی نشان داده شده است که مستقل ، توصیف کننده اضافی شدت تنگی است و مستقل از نوسان شرایط همودینامیکی است. روشی که برای DSA توسط نیکو پیلز توسعه داده شده است ، در این کتاب توضیح داده شده است اولین رویکرد برای ارزیابی ذخیره نسبی جریان کرونر به عنوان بخشی از آرتریوگرافی معمول عروق کرونر توسط DSA. نظریه و مفاهیم اولیه به خوبی توسعه یافته اند ، اعتبار تجربی کاملاً و کاربردهای بالینی به موقع است.
[box type=”info”] جهت دسترسی به توضیحات این کتاب در Amazon اینجا کلیک کنید.
با خرید اشتراک، بدون محدودیت، کتاب دانلود کن!