نام کتاب: Stimulation Of Trigeminal Afferents Improves Motor Recovery After Facial Nerve Injury – Functional, Electrophysiological And Morphological Proofs
نویسنده: Emmanouil Skouras و Stoyan Pavlov و Habib Bendella و Doychin N. Angelov
ویرایش: ۱
سال انتشار: ۲۰۱۳
کد ISBN کتاب: ۹۷۸۳۶۴۲۳۳۳۱۰۱, ۹۷۸۳۶۴۲۳۳۳۱۱۸,
فرمت: PDF
تعداد صفحه: ۱۱۰
حجم کتاب: ۲ مگابایت
کیفیت کتاب: OCR
انتشارات: Springer-Verlag Berlin Heidelberg
Description About Book Stimulation Of Trigeminal Afferents Improves Motor Recovery After Facial Nerve Injury – Functional, Electrophysiological And Morphological Proofs From Amazon
Recovery of mimic function after facial nerve transection is poor: the successful regrowth of axotomized motoneurons to their targets is compromised by (i) poor axonal navigation and excessive collateral branching, (ii) abnormal exchange of nerve impulses between adjacent regrowing axons and (iii) insufficient synaptic input to facial motoneurons. As a result, axotomized motoneurons get hyperexcitable and unable to discharge. Since improvement of growth cone navigation and reduction of the ephaptic cross-talk between axons turn out be very difficult, the authorsa concentrated on the third detrimental component and proposed that an intensification of the trigeminal input to axotomized electrophysiologically silent facial motoneurons might improve specificity of reinnervation. To test the hypothesis they compared behavioral, electrophysiological and morphological parameters after single reconstructive surgery on the facial nerve with those obtained after identical facial nerve surgery, but combined with direct or indirect stimulation of the ipsilateral infraorbital (ION) nerve. The authors found that in all cases trigeminal stimulation was beneficial for the outcome by improving the quality of target reinnervation and recovery of vibrissal motor performance.
درباره کتاب Stimulation Of Trigeminal Afferents Improves Motor Recovery After Facial Nerve Injury – Functional, Electrophysiological And Morphological Proofs ترجمه شده از گوگل
بازیابی عملکرد تقلیدی پس از انتقال عصب صورت ضعیف است: رشد مجدد موفقیت آمیز نورونهای اکسوتومیزه به اهداف آنها با (من) ناوبری آکسون و انشعاب بیش از حد وثیقه ، (ii) تبادل غیر طبیعی تکانه های عصبی بین آکسونهای رشد مجدد مجاور و (III) ورودی سیناپسی ناکافی به نورونهای حرکتی صورت. در نتیجه ، نورونهای حرکتی آکسوتومی شده بیش از حد قابل تحریک شده و قادر به تخلیه نیستند. از آنجا که بهبود ناوبری مخروطی رشد و کاهش گفتگوی متقاطع بین دو آکسون بسیار دشوار به نظر می رسد ، نویسندهبر روی سومین مrimلفه مخرب تمرکز کرده و پیشنهاد می کند که تشدید ورودی سه قلو به سلولهای حرکتی صورت الکتروفیزیولوژیکی ساکت axotomized ممکن است ویژگی حفظ مجدد را بهبود بخشد . برای آزمایش این فرضیه ، آنها پارامترهای رفتاری ، الکتروفیزیولوژیکی و مورفولوژیکی را پس از جراحی ترمیمی منفرد بر روی عصب صورت با مواردی که پس از جراحی عصب صورت یکسان به دست آمد مقایسه کردند ، اما همراه با تحریک مستقیم یا غیرمستقیم عصب مادون مغزی همان طرف (ION) بودند. نویسندهدریافتند که در همه موارد تحریک سه قلو با بهبود کیفیت کتابحفظ مجدد هدف و بازیابی عملکرد موتور ویبریس برای نتیجه مفید است.
[box type=”info”]
جهت دسترسی به توضیحات این کتاب در Amazon اینجا کلیک کنید.
در صورت خراب بودن لینک کتاب، در قسمت نظرات همین مطلب گزارش دهید.
با خرید اشتراک، بدون محدودیت، کتاب دانلود کن!
