دانلود کتاب Machine Landscapes – Architectures of the Post Anthropocene

The most significant architectural spaces in the world are now entirely empty of people. The data centres, telecommunications networks, distribution warehouses, unmanned ports and industrialised agriculture that define the very nature of who we are today are at the same time places we can never visit. Instead they are occupied by server stacks and hard drives, logistics bots and mobile shelving units, autonomous cranes and container ships, robot vacuum cleaners and internet-connected toasters, driverless tractors and taxis. This issue is an atlas of sites, architectures and infrastructures that are not built for us, but whose form, materiality and purpose is configured to anticipate the patterns of machine vision and habitation rather than our own. We are said to be living in a new geological epoch, the Anthropocene, in which humans are the dominant force shaping the planet. This collection of spaces, however, more accurately constitutes an era of the Post-Anthropocene, a period where it is technology and artificial intelligence that now computes, conditions and constructs our world. Marking the end of human-centred design, the issue turns its attention to the new typologies of the post-human, architecture without people and our endless expanse of Machine Landscapes.

Contributors: Rem Koolhaas, Merve Bedir and Jason Hilgefort, Benjamin H Bratton, Ingrid Burrington, Ian Cheng, Cathryn Dwyre, Chris Perry, David Salomon and Kathy Velikov, John Gerrard, Alice Gorman, Adam Harvey, Jesse LeCavalier, Xingzhe Liu, Clare Lyster, Geoff Manaugh, Tim Maughan, Simone C Niquille, Jenny Odell, Trevor Paglen, Ben Roberts.

Featured interviews: Deborah Harrison, designer of Microsoft’s Cortana; and Paul Inglis, designer of the urban landscapes of Blade Runner 2049.

مهم ترین فضاهای معماری در جهان اکنون کاملا از مردم خالی است. مراکز داده، شبکه های مخابراتی، انبارهای توزیع، بنادر بدون سرنشین و کشاورزی صنعتی که ماهیت آن را امروزه تعریف می کنند، در همان مکان هایی هستند که ما هرگز نمی توانیم بازدید کنیم. در عوض آنها توسط پشته های سرور و هارد دیسک ها، ربات های لجستیک و واحدهای قفل تلفن همراه، جرثقیل های مستقل و کشتی های کانتینری، جارو برقی ربات و تتریس های متصل به اینترنت، تراکتورهای راننده و تاکسی ها اشغال می شوند. این مسئله یک اطلس از سایت ها، معماری ها و زیرساخت هایی است که برای ما ساخته نشده اند اما شکل، مادی بودن و هدف آنها پیکربندی شده است تا پیش بینی الگوهای چشم انداز و مسکن ماشین را به جای خود ما پیش بینی کنیم. گفته می شود که ما در یک دوره زمین شناسی جدید، Anthropocene، زندگی می کنیم که در آن انسان ها نیروی غالب در شکل دادن به این سیاره هستند. این مجموعه فضاها، با این حال، دقیق تر عصر پس از آنتروپوژن است، دوره ای که فن آوری و هوش مصنوعی است که اکنون محاسبه، شرایط و ساختن دنیای ما را تشکیل می دهد. علامت گذاری پایان طراحی انسان محور، مسئله توجه خود را به گونه های جدید معماری بعد از انسان، معماری بدون مردم و گستره بی پایان ماشینی ماشین جلب می کند.

همکاران: رم کولهااس، مورو باردیر و جیسون هیلگراف، بنجامین هبرتتون، انجیید بریرینگتون، ایان چنگ، کریستین دویر، کریس پری، دیوید سالومون و کتی ویلیکوف، جان جرار، آلیس گرمان، آدام هاروی، جسی لک والیر، چینگز لیو، کلر لیستر ، جف مانو، تیم مان، سیمون سی میکیل، جنی اودل، ترور پگن، بن رابرتز.

مصاحبه های ویژه: دبورا هریسون، طراح کورتانا مایکروسافت؛ و پل منگلیز، طراح منظره شهری Blade Runner 2049.

دانلود کتاب – حجم: ۳۱٫۷۰ مگابایت