نام کتاب: Walkscapes – Walking As An Aesthetic Practice
نویسنده: Francesco Careri
ویرایش: ۱
سال انتشار: ۲۰۱۷
کد ISBN کتاب: B078RDXD6M
فرمت: EPUB
تعداد صفحه: ۱۸۹
انتشارات: Culicidae Architectural Press
Description About Book Walkscapes – Walking As An Aesthetic Practice From Amazon
In Walkscapes Francesco Careri explores the act of walking, taking a deeper look at three important moments of passage in art history—all absolutely familiar to historians—in which an experience linked to walking represented a turning point. These are the passages from Dada to Surrealism (1921-1924), from the Lettrist International to the Situationist International (1956-1957), and from Minimal Art to Land Art (1966-1967). By analyzing these episodes we simultaneously obtain a history of the roamed city that goes from the banal city of Dada to the entropic city of Robert Smithson, passing through the unconscious and oneiric city of the Surrealists and the playful and nomadic city of the Situationists. What the rovings of the artists discover is a liquid city, an amniotic fluid where the spaces of the elsewhere take spontaneous form, an urban archipelago in which to navigate by drifting. A city in which the spaces of staying are the islands in the great sea formed by the space of going.
Fundamentally, for Careri, the act of walking—although it does not constitute a physical construction of a space—implies a transformation of a place and its meanings. The mere physical presence of humans in an unmapped space, as well as the variations of perceptions they register while crossing it, already constitute forms of transformation of the landscape that—without leaving tangible signs—culturally modify the meaning of space and therefor the space itself.
From the Introduction by Gilles A. Tiberghien
In Walkscapes, Francesco Careri does more than write a book on walking considered as a critical tool, an obvious way of looking at landscape, and as a form of emergence of a certain kind of art and architecture.
[…H]e offers us a rereading of the history of art in terms of the practice of walking (such as he conceives of it), from the erection of the menhirs, through Egypt and Ancient Greece, up to the protagonists of Land Art.
[…] The idea suffusing the book as a whole, and which the author convincingly describes […] is that walking has always generated architecture and landscape, and that this practice, all but totally forgotten by architects themselves, has been reactivated by poets, philosophers and artists capable of seeing precisely what is not there, in order to make ‘something’ be there.
[…] Such an enterprise has a genuine ‘political’ stake—in the primal sense of the word—a way of keeping art, urbanism and the social project at an equal, and sufficient, distance from each other in order to effectively illuminate these empty spaces we have such need of to live well.
From the Foreword by Christopher Flynn
Careri traces a genealogy of walking across the twentieth century here, but the aggregate does more than that. This is a smart book, and more importantly, a useful one for those interested in what it means to walk through the banal cityscapes and suburbs of a world whose relationship to urbanism is once more in the midst of radical change.
درباره کتاب Walkscapes – Walking As An Aesthetic Practice ترجمه شده از گوگل
در Walkscapes فرانچسکو Careri به بررسی عمل راه رفتن، گرفتن یک نگاه عمیق تر در سه لحظه مهم عبور در تاریخ هنر کاملا برای مورخین است که در آن یک تجربه مربوط به راه رفتن نمایش نقطه عطفی. این معابر هستند از Dada تا سورئالیسم (۱۹۲۱-۱۹۲۴)، از Lettrist بین المللی به موقعیتگرا بین المللی (۱۹۵۶-۱۹۵۷)، و از هنر مینیمال به هنر زمین (۱۹۶۶-۱۹۶۷). با تجزیه و تحلیل این قسمت ما به طور همزمان یک تاریخ از شهرستان پرسه می زدند که می رود از شهرستان پیش پا افتاده از دادا به شهرستان آنتروپی رابرت اسمیتسون، با عبور از شهرستان ناخودآگاه و oneiric از سورئالیست ها و شهرستان بازیگوش و عشایری از موقعیتباوران (Situationists) به دست آورد. چه المتجول از هنرمندان کشف یک شهرستان مایع، یک مایع آمنیوتیک که در آن فاصله ها را از فرم خود به خودی جای دیگر را، مجمع الجزایر شهری که در آن به حرکت با دست خوش پیشامد میشه است. شهرستان در این است که فضاهای اقامت جزایر در دریای بزرگ تشکیل شده توسط فضای رفتن هستند.
اساسا، برای Careri، عمل راه رفتن با وجود آن که ساخت و ساز فیزیکی یک تلقی نمی فضا به معنی یک تحول از یک محل و معانی آن است. حضور فیزیکی صرف انسان در یک فضای نیامده، و همچنین تغییرات ادراکات آنها ثبت نام در حالی که عبور از آن، در حال حاضر اشکال تحول چشم انداز که-بدون ترک علائم فرهنگی ملموس معنای فضای تغییر و لذا خود فضا را تشکیل می دهند .
از مقدمه ژیل A. Tiberghien
در Walkscapes، فرانچسکو Careri می کند بیش از نوشتن یک کتاب در راه رفتن به عنوان یک ابزار مهم، یک راه آشکار از نگاه چشم انداز در نظر گرفته، و به عنوان یک شکل از ظهور یک نوع خاصی از هنر و معماری.
[…] H الکترونیکی پیشنهادات ما بازخوانی تاریخ هنر از نظر عمل راه رفتن (مانند او از آن درک)، از نصب از menhirs، از طریق مصر و یونان باستان، تا قهرمانان هنر زمینی.
[…] این ایده suffusing این کتاب به عنوان یک کل، و که در آن نویسندهمتقاعد کننده توصیف […] است که راه رفتن همیشه معماری و چشم انداز تولید، و این عمل، همه اما کاملا توسط معماران را فراموش کرده خود، شده است دوباره فعال شده توسط شاعران، فیلسوفان و هنرمندان قادر به دیدن دقیقا آنچه که وجود ندارد، به منظور ایجاد “چیزی” وجود داشته باشد.
[…] این شرکت دارای یک واقعی «سیاسی» خطر-در معنای اولیه از کلمه راه نگه داشتن هنر، شهرسازی و پروژه های اجتماعی در برابر، و کافی، فاصله از یکدیگر به منظور موثر روشن این فضاهای خالی ما چنین نیاز به خوبی زندگی می کنند.
از پیش گفتار توسط کریستوفر فلین
Careri آثار یک شجرهنامه از راه رفتن در سراسر قرن بیستم در اینجا، اما در مجموع بیشتر از آن می کند. این یک کتاب هوشمند، و مهمتر از آن، یکی از مفید برای کسانی که علاقه مند به آنچه در آن به معنی از طریق راه رفتن نمای شهر پیش پا افتاده و حومه از جهان که رابطه به شهر سازی است یک بار دیگر در میان تغییر رادیکال است.
[box type=”info”]
جهت دسترسی به توضیحات این کتاب در Amazon اینجا کلیک کنید.
در صورت خراب بودن لینک کتاب، در قسمت نظرات همین مطلب گزارش دهید.
با خرید اشتراک، بدون محدودیت، کتاب دانلود کن!
